Cycle Sport Groningen

• 18 apr. 2025 17:59:00

Keuzestress in de Ardennen

Het is een weekend waarvan je weet dat hij er komt. Het CSG Ardennen weekend. Deze voorjaarsklassieker wordt over het algemeen in maart of april georganiseerd. En je weet het “maart roert zijn staart’ en “april doet wat hij wil”. Vrij vertaald naar het CSG weekend is het dan “maart is het fietsen niet waard” en “april, wanneer ik niet fietsen wil”. Ja, de afgelopen jaren zijn wij niet bepaald verwend met mooi weer tijdens deze weekenden.

Daardoor was de voorbereiding van een CSG weekend nogal stressvol. Wat zijn de voorspellingen? Regen, koud, sneeuw. Wat sneeuw? Neem ik dan de korte broek mee, met beenstukken. Lange broek. Overschoenen? Maar welke dan? Alleen voor regen of toch ook die thermo overschoenen? Heb je de ruimte dan gaat de volledige garderobe voor de zekerheid mee. Heb je die luxe niet dan staat zo’n weekend garant voor het maken van moeilijke keuzes.

En toen kwam er…

Het Ardennen weekend 2025. Voorspelling voor de vrijdag en de zaterdag. Zon, zon en nog eens zon. Kortom. Weg keuzestress. Dat wordt gewoon kort-kort. Eindelijk een weekend zonder keuze stress. Tenminste dat had gekund. Nee dus.

Om de kledingkeuzestress (mooi scrabble woord) te compenseren werd in de app groep een extra keuze optie geïntroduceerd. Racefiets of gravelbike? Voor sommigen is het makkelijk. Die hebben alleen een racefiets. Maar wat als je beide hebt. Waar kies je dan voor. Dit probleem werd door velen opgelost door beide fietsen (of een extra wielset) mee te nemen. Klaar? Nee!

Het keuzestress moment wordt gewoon verlegd. Welke fiets pak ik vandaag? Wat doet een ander? En om de keuzestress nog wat te vergroten had Wian voor zowel de racefiets als voor de gravelbike routes gemaakt. Veel routes gemaakt. Heel veel routes!

Maar een CSG’er is gewend om keuzes te maken, dus om klokslag 13.46 uur vertrokken de meeste mensen voor hun routes. Voor sommigen een wat korter rondje om in te komen, voor anderen een pittige ronde van 110km. En dat was alleen nog maar de asfalt jongens en meisjes. Op vrijdag werd namelijk de gravel ook al door een aantal CSG’ers verkend.

De ingrediënten voor de zaterdag waren min of meer hetzelfde. Dezelfde keuzestress qua fietsen en routes, maar ook het mooie kort-kort weer. Aangezien we wat eerder op pad konden, we vertrokken dit keer exact om klokslag 9.46 uur, waren de routes ook wat langer. De meeste mensen deden de 150km route richting de Eiffel, terwijl een enkeling wederom de gravelpaden onveilig ging maken.

Na zo’n lange dag in het zadel is het fijn om op tijd in bed te duiken, maar niet voordat…. De CSG pubquiz een winnaar had. Dit keer geen opdrachten ‘wie het langst geblinddoekt op een been kan staan’ of ‘wie vervangt het snelst een binnenband’. Fysiek waren we al voldoende op de proef gesteld, nu kwam het aan op hersenkracht. Maar liefst 50 echte wielrenvragen kregen we voor de kiezen. Vragen uit tijden dat de ouders van de gemiddelde CSG’er nog niet eens aan zoenen dachten. Oftewel pittig. Na 50 vragen waren er 3 teams met hetzelfde aantal punten, dus tijd voor de foto finish vraag. Uiteindelijk ging het team met Jur, Jelle-Wytze, Harriet en Bas met de felbegeerde KOM/QOM certificaat naar huis.

De zondag werden we wakker met…. REGEN! Dat bracht bij de mensen die op zondag naar huis zouden gaan weer nieuwe keuzestress met zich mee. Doen we nog een rondje, wachten we op beter weer, gaan we op de terugweg nog ergens uit de auto om daar te fietsen.

Uiteindelijk gingen de meeste in de auto terug. Ondertussen waren de CSG’ers met een lang weekend al omgekleed en klaar voor een rit. Sommige op de racefiets, anderen op de gravelbike.

Wat wel duidelijk was, was dat iedereen uiteindelijk naar huis moest. Dat gaf wel stress, maar geen keuze stress. En wat doen we volgend jaar? Racefiets, gravelbike of beide? Of gaat dan ook de mountainbike mee. Dat kun je namelijk ook heel goed in de Ardennen doen. Gelukkig hebben we nog even tijd om na te denken.

Tot volgend jaar in de Ardennen!