Cycle Sport Groningen

Zaterdag 28 augustus werd de jaarlijkse cyclo de Claudy Criquelion verreden. Herrick Poelman doet verslag:

De managementsamenvatting zou kunnen zijn. We hebben dit jaar, na een jaar afwezigheid, weer de Velomediane Criquiélion kunnen fietsen. Ondanks de vele regen, regende het ook gouden tijden. Maar ja, dat is wel erg kort. Dus hierbij de langere versie.

Nadat de editie van 2020 niet door kon gaan, was het fijn om te horen dat de 2021 editie toch wel door kon gaan. Van de oppercyclo-organisator, Stefan, kregen zoals gebruikelijk de broodnodige informatie, dus de feestvreugde kon al in de WhatsApp groep beginnen.

Een deel van de onderlinge afstemming gaat, naast de gewenste boodschappen (bedankt Eveline voor toevoegen van de nodige snoeperij), uiteraard ook over de vraag "wie rijdt met wie?". Ik had mij, net als Eric, aangemeld om met de koersbak te gaan. Dat is ook altijd handig voor de verzorger die op een strategisch punt de renners kan voorzien van volle bidons, voedsel en/of het aannemen of afgeven van kleding. En toen ging het mis... Iemand had namelijk bedacht dat het leuk zou zijn dat CSG 'De omloop van de Melkfabriek' zou organiseren in Bunne (als onderdeel van de Ready2Race serie). En daar hoort natuurlijk een koersbak bij. Om het beeld compleet te maken, was er daarom ook maar geen verzorger. We waren dus helemaal op ons zelf aangewezen. Maar dat mag de pret niet drukken. Dus in de auto van Erik zijn vriendin ging het vrolijk zuidwaarts naar België.

Op zo'n 5 minuten van de eindbestemming was de stemming in de auto nog opperbest, maar bij het wachten voor het tijdelijk verkeerslicht van één van de noodzakelijke wegwerkzaamheden sloeg de twijfel toe. Heb ik mijn steekas wel meegenomen? Nee, dus. Dat werd dus niet een lekker vrijdagmiddagritje op de fiets, maar in de auto. Op zoek naar een steekas. Maar dat het geluk met de dommen is zou toch blijken. Bij de plaatselijke Trek dealer viel er gelukkig wat te regelen. Deze beste man heeft een steekas uit een nieuwe fiets had gehaald (na controle of deze wel weer snel leverbaar zouden zijn)) en deze aan mij verkocht. Bij aankomst bij de huisjes bleek dat de verschillende weerapps inmiddels goed met elkaar vergeleken werden. Wat voor weer zou het nu worden. Toch nog redelijk droog of wordt het echt zo nat als de Noorse weerapp aangeeft?

Niet helemaal gerust op de weersvoorspellingen vertrokken de meesten rond kwart voor 8 op de fiets naar de start. Wat op zich lekker warm rijden zou zijn geweest als je niet vervolgens een half uur moet staan wachten op het startschot. En al helemaal niet als het gaat regenen. Ja, want regenen ging het.

Vanaf het startschot werd er, zoals gebruikelijk, hard gereden. Niet helemaal gerust op mijn benen, die bij de eerste klim vanuit het dorp niet top aanvoelen, besluit ik om rustig te beginnen. Ik laat veel mensen passeren en ga lekker "rustig en op mijn eigen tempo" fietsen. Langzaam maar zeker begint het wat beter te lopen en fiets ik wat andere CSG'ers achterop. Uiteindelijk haak ik aan bij een groepje wat wel een mooi tempo heeft en besluit ik om heel lafjes mee te fietsen. Dat zijn van die momenten dat ik blij ben dat CSG tegenwoordig ook gewoon een toerclub is. Anders was ik allang geroyeerd als lid.

Onderweg blijkt inmiddels ook dat de Noorse weerapp het helemaal bij het rechte eind had. Voor de mensen die de beelden van de Grandprix in België hebben gezien. Bij ons was het net zo slecht, maar wij reden wel! Op sommige punten was het door de combinatie regen, afdaling en slecht wegdek wel gevaarlijk. Gelukkig zijn de CSG'ers, behalve een kleine schuiver van Marco, ongeschonden uit de strijd gekomen. Helaas had Joost besloten vanwege de kou en regen om de Criq niet uit te rijden. Een andere pechvogel was Dinie. Op een gegeven moment lukte het niet meer om terug te schakelen naar een kleiner blad. En op het grootste blad de klimmetjes in de Ardennen pakken, dat doe je niet zomaar. Maar het toeval wilde dat Kim ook toevallig in de Ardennen aan het fietsen was (zonder CSG. Foei!). En dat niet alleen. Een van haar vrienden (of haar vriend?) kon Dinie zelfs weer op gang helpen. Weliswaar een noodverbandje, maar genoeg om via een alternatieve route weer bij de huisjes te komen.

Na thuiskomst bij de huisjes werd uiteraard geïnformeerd wat voor tijden er gereden waren. En eigenlijk was iedereen wel tevreden. De snelste van het stel was Jerry. Die er uiteindelijk 5:00:08 uur over gedaan had. Zijn stop van 24 seconden bleek net teveel om onder de 5 uur uit te komen. Gelukkig krijgt hij volgend jaar weer een kans.

Na alle stoere verhalen was het tijd om heerlijk te eten, met dank aan Bas en Dinie. Tijdens het eten werd uiteraard gekeken of er die zondag nog gefietst zou worden. De voorspellingen waren echter nog steeds niet goed. Dus uiteindelijk zijn we met een groepje van 5 man nog even op de fiets gestapt. In de tussentijd waren Bas en Dinie al met de auto afgereisd naar Zwitserland, was Joost ook al lang en breed onderweg (die ging zaterdag al weer verder voor een andere cyclo) en was Gerard al weer richting het hoge noorden gereisd.

Ondanks het slechte, of als je het mooier wil maken 'heroïsche', weer kunnen we terugkijken op een geslaagd weekend en staat de Criq voor volgend jaar al weer met potlood in de agenda.